Niedzielne popołudnie w Pampulhi

Wracając z pierwszego weekendowego wypadu poza miasto, zatrzymaliśmy się w dzielnicy Pampulha, gdzie znajduje się jezioro o tej samej nazwie (Lagoa da Pampulha).

Jezioro nie jest naturalnym zbiornikiem, zostało stworzone w latach czterdziestych XX wieku podczas rządów burmistrza Juscelino Kubitschka (późniejszego prezydenta kraju), a jego architektem został Oscar Niemeyer, jeden z najważniejszych brazylijskich architektów modernistycznych. To wizytówka miasta, jest to więc miejsce obowiązkowe podczas wizyty w Belo Horizonte.

Obwód jeziora wynosi 18 kilometrów i jest to doskonałe miejsce do spacerów joggingu, nie brakuje więc Brazylijczyków, którzy licznie przybywają tutaj po pracy.

Jezioro Pamulha to nie tylko zbiornik wodny, ale cały zespół architektoniczny w stylu modernistycznym, stworzony przez Niemeyera, jego pomocnika Roberto Burle Marxa i innych brazylijskich architektów. Znajdują się tutaj m.in. kasyno, sala balowa (Casa de Baile) czy Kościół św. Franciszka z Azyżu. Miejsce jest uważane jako najwcześniejszy i najważniejszy przykład Modernizmu w Brazylii, co więcej, wpisane w lipcu tego roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Inne budynki warte uwagi to park zoologiczny, park rozrywki, stadion Mineirão i nieco mniejszy Mineirinho, klub tenisowy czy ogród botaniczny.

Gdy architektura spotyka religię

Ciekawą historię kryje kościół św. Franciszka (Igreja de Sao Francisco de Assis), którego budowa nie obyła się bez pewnych kontrowersji. Ze względu na jego niecodzienny kształt i naścienny fresk malarza Candido Portinari, arcybiskup Dom Antonio dos Santos Cabral odmówił poświęcenia kościoła, uznając go za budynek nieodpowiedni do celów religijnych. Stało się to dopiero 16 lat później, w roku 1959, gdy budynek został odrestaurowany, a konsekracji dokonał kolejny arcybiskup, João Rezende Costa.

Wokół jeziora można napotkać kapibary, ale moja wizyta była chyba zbyt krótka, bo nie udało mi się dojrzeć żadnej. Była za to przerwa na agua de coco!