Wiosna w parku Américo Renné Giannetti

Gdy w polskim kalendarzu zawitała jesień, na półkuli południowej w tym samym czasie powitaliśmy wiosnę. Jeżeli chodzi o Brazylię, to tylko na papierze, bo zmiana pory roku zazwyczaj nie oznacza zbyt wiele i gorąco jest przez cały rok.

O ile temperatura pozostaje podobna cały rok, wiosną w całym mieście można zauważyć małe zmiany, a to głównie za sprawą kwitnących drzew i krzewów. To, co mi się tutaj podoba, to właśnie mnóstwo zieleni pomiędzy budynkami. Szukać wiosny można też w parkach, na przykład w najważniejszym w Belo Horizonte parku miejskim Américo Renné Giannetti.

Park powstał w 1897 roku, jeszcze przed oficjalną inauguracją miasta (Belo Horizonte jest miastem zaplanowanym), a jego architektem został Paul Villon, który utrzymał park w stylu angielskiego romantyzmu. Architekt wytyczył alejki i jeziorka, tak by miejsce było największym i najpiękniejszym kompleksem parkowym w Ameryce Łacińskiej.

Jeżeli chodzi o rozmiar parku, przez lata skurczył się on ponad trzykrotnie, osiągając na początku XXI wieku 182 000 metrów kwadratowych. Powodem była potrzeba znalezienia miejsca na nowe budynki w szybko rosnącym mieście, m.in. uniwersytet medyczny, teatr Francisco Nunes czy szkołę Imaco.

W parku znajduje się wiele gatunków drzew i krzewów, także tych egzotycznych, sztucznie sprowadzonych do miasta. Na zdjęciu poniżej po lewej stronie: drzewo pau-brasil (brezylka ciernista), od którego powstała nazwa kraju. Po prawej stronie popiersie Américo Renné Giannetti, burmistrza miasta w latach 1951-1954.

Co ciekawe, w parku mieszka wiele kotów, a napotkać je można już przy samym wejściu.